گازهای سرد کننده یا گازهای خنک کننده یا گازهای مبرد یا گازهای رفریجرنت ( Refrigerant ) دسته ای از گاز ها می باشند که بطور متداول در حالت سیال قرار دارند و معمولا در پمپ های حرارتی و چرخه های تبریدی استفاده می شوند .

CFC ها :

شایان ذکر است، نحوه ی کار این چرخه های تبریدی برپایه ی تغییر فازهای پیاپی بین مایع و گاز استوار می باشد.
هیدرو کلروفلوئوروکربن ها (HCFC) و کلروفلوئوروکربن ها (CFC) از عمده ترین گازهای سرد کننده می باشند که با وجود غیر سمی بودن ، عدم واکنش پذیری و غیر قابل اشتعال بودن به دلیل تولید گازهای گلخانه ای که منجر به تخریب لایه ی اوزون و در نهایت گرم شدن زمین می شود ، استفاده از این گازها در حال منسوخ شدن می باشد بطوریکه در کشورهای پیشرفته مصرف برخی از این گاز ها پیگرد قانونی دارد.

با اطلاع می رساند برخی دیگر از گاز ها در صنعت قابلیت استفاده بعنوان گاز مبرد را دارند از جمله گاز آمونیاک ، گاز گوگرد دی اکسید و هالوکربن هایی که فاقد ترکیبات هالوژنه باشند مثل گاز پروپان و بوتان .
گازهائی مثل آمونیاک ، گوگرد دی اکسید ، پروپان و بوتان بر خلاف CFC ها و HCFC ها بی اثر و خنثی نمی باشند و در صورت نشت از دستگاه ها سمی و اشتعال پذیر هستند.

این اختلاف و تضادی که میان مبردها وجود دارد انتخاب آن ها را برای مصرف کنندگان مشکل کرده است و آنها می بایست همواره در چالش انتخاب بین حفظ محیط زیست و جلوگیری از گرم شدن آن و احتمال اشتعال و به خطر افتادن سلامتی شان یکی را انتخاب کنند.
گازهای رفریجرنت برای استفاده در کولرها، چیلرها ، داکت اسپلیت ها ، یخچال ها ، اسپری ها ، در فرآیند تولید فوم و در شستشوهای صنعتی کاربرد دارند.